Struktury poznawcze

W psychologii poznawczej człowiek pojmowany jest jako jednostka aktywna, która przetwarzając i magazynując w pamięci operacyjnej i trwałej informacje z otoczenia, wypracowuje określony sposób widzenia i rozumienia świata. W związku z tym powstają w człowieku takie mechanizmy psychologiczne, jak przekonania; oczekiwania, postawy, wyznaczające jego sposób zachowania się i określane nazwą „struktury poznawcze”. Dzięki nim formułowany jest system j przewidywań co do rzeczywistości, zgodnie z którym powstaje mapa poznawcza, umożliwiają- j ca orientację w otoczeniu. Inaczej mówiąc, w paradygmacie psychologii poznawczej człowiek oczekujący czegoś tworzy hipotezy, ma więc pewną wizję świata, model, koncepcję, która pod j wpływem informacji zewnętrznej (ze środowiska) czy wewnętrznej (z pamięci trwałej) jest poprą- j wiana lub zmieniana w celu nowego dopasowania do rzeczywistości. To testowanie danej koncepcji umożliwia następnie wybór: czy ją przyjąć, czy odrzucić. Koncepcję taką można traktować jako wiedzę, którą człowiek już posiada w zetknięciu z konkretnymi zdarzeniami zachodzącymi w środowisku zewnętrznym, Wiedzę tę, zakodowaną w strukturach poznawczych, określa się czasami jako wiedzę uprzednio nabytą czy już posiadaną, w perspektywie której zjawiska świata zewnętrznego są analizowane i interpretowane.