Finałem metaanalizy jest powiązanie danych z tych badań, złączenie ich i charaktersytyka ogólnej tendencji lub kierunku wyników tych badań.
Metaanaliza polega na zbiorze informacji o wynikach przeprowadzonych badań mających ze sobą zbieżną narrację. Często weryfikuje się w ten sposób wiedzę na temat badań klinicznych (w których mała liczność obserwacji zmusza do ostrożniejszego wyciągania wniosków z danych).
Metaanaliza jako metodologia ma w sobie pewną logikę. Oto kroki tej logiki.
– postawiene pytania/problemu badawczego
– wykrycie odpowiednich badań na określony temat
– krytyczna selekcja odpowiednich badań
– ewaluacja i podsumowanie wyników Metaanalizy.
Przed metanalizą należy oszacować poziom i źródła heterogeniczności (braku jednorodności wyników) wyników badań ujętych w metaanalizie.
Do badania jednorodności stosuje się wiele procedur; takich jak metody ocen wzrokowych ( wykres leśny, wykres Galbraitha) lub metod ocen formalnych takich jak test Hartleya, Corhana, Indexu I2).
Najczęściej pojawiającymi się źródłami hetoregoniczności wariancji badań w metaanalizie są:
– zróżnicowane próby badawcze
– różnorodne okresy trwania badania
– zróżnicowane wskaźniki i sposoby estymacji wyników
W celu usunięcia tych czynników stosuje się analizę wrażliwości, metaregresję lub analizuje się wyniki w różnorodnych populacjach badań.
Do meta-analiz wykorzystujemy oprogramowanie Comprehensive Meta Analysis CMA, Jasp, Jamovi oraz R.